Mayıs 2003’te Yakın Vadede İran Sahnesi (TIRANNT) savaş oyunları senaryosunun (sızdırılmış gizli belge) hayata geçirilmesinden itibaren, İran ve Suriye’ye yönelik askeri eylemi içeren bir tırmanış sahnesiyle karşı karşıya olundu ve 2011 yılında Suriye bunun ilk safhası oldu.
2011 yılında, Suriye manşetlere taşınmadan aylar önce – Suriye’yle ilgili her şey New York Times, Washington Post ve CNN’de yer almazken – ABD ordusundaki ve Türkiye’deki kaynaklarım temelinde, Türkiye’nin güneyinde, Suriye sınırına çok yakın olan bir NATO üssünde özel CIA/NATO birimlerinin Kuzey Suriye’den insanları istihdam edip buradaki, Türkiye’nin güneyindeki ABD hava üssünün parçası olan kamplara getirdiğine dair bir haber yazdık.
Amerika, uçuşa yasak bölgeye onay vermesi halinde, Suriye'nin tüm güçleri ile gireceği bir savaşa neden olabileceğinin farkında. Ardından menzilinde İsrail'in olacağı Hizbullah ve ardından İran'ın dahil olacağı bir savaş. Rusya'nın da bu savaşın dışında kalacağının veya bir şekilde müdahil olmayacağının garantisi yok.
Ulusal Güvenlik Stratejisi (NSS) medyanın gösterdiğinden çok daha fazlasını içeriyor. Amerikan İstisnacılığı ve ‘değerler” hakkındaki laf salataları dışında NSS, ABD’nin yakın gelecekteki dış politika adımlarına ışık tutabilecek bazı önemli bilgi parçaları içeriyor.
M. Darius Nazemroaya'nın yazdığı ve Global Research’te ilk kez Kasım 2006 tarihinde yayınlanan bu makale, Irak, Suriye ve Lübnan'da süregiden istikrarsızlaştırma ve siyasal parçalanma sürecini anlamak açısından özel bir önem taşıyor.
Neden bölgesel-konfederal bir proje önermeye çalışmıyoruz? Dolayısıyla alternatif proje var aslında. Bunu küçük kapılarda önermek yerine yüksek sesle dillendirmek gerek. Silahlı çatışmalardan endişe duymuyorum. Bu anlamda bütün bölgede elimizi değil, parmağımızı koyduğumuz her yerde zafer kazandık.