O, Guevara gibi, savaşı düşmana taşırken öldürüldü. Allende gibi, korkusuz bir direniş kültürüne ilham vermeyi sürdüren ikonik bir figürdür. Ho Şi Minh gibi korkusuz bir savaşçı ve askeri bir devdi. Hugo Chavez gibi o da ortak bir davayı güderek ortak düşmanı teşhis etmiş bir enternasyonalistti.
Direniş savaşçılarından özür dileriz, ama bugünkü konumuz ekonomi. Direniş kahramanlarının dünyamızın ve hafızamızın merkezinde yer aldığı bu günler, ekonomiyi tartışmak için ideal zaman olmayabilir. Fakat unutulmaması gerekir ki, İsrail saldırısı, hatta belki de İsrail topluluğunun bizatihi kendisinin varlığı, sermaye – ve silah – akışı olmasaydı sürdürülemezdi.
Hizbullah ise, Temmuz Savaşı’nı inceleyen ABD askeri uzmanlarının belirttiği gibi, Vietnam’daki Dien Bien Phu muharebesinin derslerinden çok şey öğrendi, bunlara yaslandı ve bu dersleri parmak ısırtıcı yeni düzeylere taşıdı. Gazze’deki Direniş’in kahramanca performansından görülüyor ki, onlar da Vietnam ve Hizbullah deneyimlerinden dersler çıkarmışlar.
"Ekim Savaşı hiçbir şüpheye yer olmaksızın şunu göstermişti ki İsrail ordusunun, dev Amerikan askeri yardımı ve açık çek mali desteği olmaksızın Siyonist koloniyi savunmasına imkan yoktur."
"Gelen bilgilere göre, silahlı muhalefet fraksiyonları -özellikle Nusra örgütünün ve El-Kaide cihatçılarının sahnenin büyük bir kısmına hegemonyasını kurmasından sonra- rejimin aracıları ile anlaşma ve uzlaşma yolları için görüşmelere başlamış."
Hizbullah lideri Seyyid Hasan Nasrallah, dün akşam yaptığı konuşmasında Gazze ile ilgili çok önemli açıklamalarda bulundu.
"Şehid lider İmad Mugniye’nin arkadaşları onunla General Şevket arasında özel bir ilişkinin varlığından bahsederler. Arkadaşları onun şehadetini büyük bir kayıp olarak görüyorlar."