Reuters, Esad'ın kardeşi Mahir liderliğindeki Suriye müzakere ekibinin Suudileri Suriye'de hâlâ aktif olan köktenci milislere sağlanan fonları kesmeye çağırdığını bildirdi. Öte yandan Riyad, Şam'dan, Suriye iç savaşında köktenci gruplar saflarında savaştıkları için yıllardır Suriye hapishanelerinde bulunan Suudilerin davasını kapatmasını da istemiş.
Deraa’da şiddetin patlak vermesinden bir hafta sonra, Time dergisinden Rania Abouzeid, “rejimin düşmesi veya görece popüler olan devlet başkanının devrilmesi yönünde yaygın çağrılar yok gibi görünüyor” diye aktarıyordu.
(2014 tahminine göre) yalnızca 17 milyon sakiniyle Suriye, şimdi dünya üstündeki en güçlü koalisyonla karşı karşıya – gerçek anlamıyla, bütün geleneksel Batılı sömürgeci ve yeni-sömürgeci ülkelerden oluşan bir koalisyon bu.
BM, İsrail ordusunun ateşkes hattı üzerinde sandıklar içinde tedarik sunduğunu, bunların da Selefi savaşçılar tarafından alınıp götürüldüğünü gözlemledi. İsrailliler istihbarat sunmak üzere (El Kaide ile bağlantılı olan) El Nusra komutanlarıyla bir araya geliyor. Bir Suriyeli Dürzi böyle bir görüşmeyi kayda aldı ve bu kayıt Suriye televizyonunda yayınladı.
29 Mart 2016 günü, Rus hükümetinin finanse ettiği düşünce kuruluşu Rusya Uluslararası İşleri Konseyi (RIAC), kuruluşun genel müdürü Andrey Kortunov ile yapılmış bir röportajı yayınladı.
The New Yorker gazetesinin manşeti, ultra-liberal rüyayı açığa çıkarıyor: “İranlı seçmenler katı muhafazakarlara bir mesaj verdi”. Hayır Robin Wright, Obama Acem ülkesinde Ronald Reagan’la savaşmıyor! Evet, yüksek katılım oranı ve sonuçlar Cumhurbaşkanı Ruhani için bir güç aşısı oldu. Ama hayır, hayır ve üçüncü kez hayır: İran Cumhurbaşkanı Ortadoğu’nun Angela Merkel’i olmaya hazır değil.
Güney Amerikalı (bir kısmı ABD’de eğitilmiş) faşist ölüm müfrezeleri, siyasi hareketleri ve partileri tümüyle tasfiye ediyor, fakat biz onların iktidarı yeniden ele geçirmesini engellemek için hoş ve temiz taktikler ve “demokratik araçlar” kullanmalıyız, öyle mi?