Açıklamada, "ABD işgal güçleri ve paralı askerlerinin - ABD destekli Suriye Demokratik Güçleri'ne (SDG) atıfta bulunuluyor - doğu bölgesinde işgal altındaki alanlardan her gün 66 bin varil çaldığı" ifade edildi. Bu miktar Suriye'nin günlük petrol üretiminin yaklaşık yüzde 83'üne denk düşüyor.
Öte yandan neo-liberal/insan hakları kliği Obama ve Clinton’a çok yakın ve dolaylı yoldan Müslüman Kardeşler’i ve Katar’ı destekliyor. Neo-con’lar ise tarihsel olarak Suudi Arabistan ve İsrail’e daha yakın. Bu ülkelerin her ikisi de, bölgesel kontrolü Riyad ve Tel Aviv’e bırakmak suretiyle ABD’yi dikkatini Asya’ya yöneltecek şekilde serbest bırakacak olan bir Arap NATO’su sayesinde ABD’nin Ortadoğu’daki rolünü daha az merkezi hale getirmek için Trump’ı destekliyor gibi görünüyor.
Kitabında Netanyahu'nun bu görüşüne karşı çıkan Gates, İsrail başkanına şöyle söylediğini ifade ediyor: "Iraklılar, 1981 yılında Osirak reaktörünün İsrail tarafından imha edilmesine sessiz kalmış olabilir. Suriyeliler de, 2007 yılında reaktörlerinin imha edilmesine tepkisiz kalmış olabilir. Ancak İranlılar Araplara benzemez. Nükleer tesislerine yönelik herhangi bir saldırıda tüm bölgeyi ateşe vereceklerdir."
Amerika Birleşik Devletleri’nin ve dolayısıyla Avustralya’nın karşı karşıya olduğu ikilem, jeopolitik stratejinin iki eski önde gelen taraftarı olan Henry Kissinger ve Zbigniew Brzezinski’nin farklı perspektiflerinde somutlanmaktadır.
Kesin olarak söylenebilecek olan şey, İran-ABD ilişkilerinin geleceğinin belirsiz olduğudur. Bu koşullar altında eğer Washington Tahran’ı kovalama kararı alırsa, İran’ın ekonomisini koruyacak bir tür sigorta edinmesi daha iyi olabilir.
Fiyat düşürmenin amacı, Rusya, Venezuela, İran, Ekvador ve Bolivya’yı bu iş alanının dışında bırakmaktı. Bu ülkelerin sosyal harcamaları ve devlet sektörleri, petrol gelirine bağlıdır. Eğer bu merkezi planlamalı, devlet merkezli ekonomiler nakit paraya aç hale getirilebilirse, rejim değişikliğinin temeli kurulabilirdi. Ancak bu olmadı.
Azerbaycan'ın, geniş bir Müslüman nüfusa sahip olması, Rusya ve Türkiye’yle sınırdaş olması, 7 milyar varil petrol rezervine ve 85 trilyon küp metre doğalgaz rezervine sahip olması ve Asya’dan Avrupa’ya giden transit yol üzerinde olması gibi avantajları, İsrail rejimini Azerbaycan’da nüfuz arayışına girmeye motive etti.