İslam Devrimi, "Batılılık" (Westernesse) olarak bilinen tüm söylemsel kompleksin hegemonyasının yıkılmasında çok önemli bir rol oynamıştır. İslam Cumhuriyeti'nin kuruluşunu tanımlamak için kullanılan "skandal" kategorisini anlamak için bu yıkımın farkında olmak önemlidir. Zira İslami devrimci siyasetin müdahalesiyle, "Platon'dan NATO'ya" olarak bilinen güya zorunlu tarihsel sekans kesintiye uğratılmış olmaktaydı.
“Üst düzey bir Amerikalı yetkili Haaretz gazetesine, başında İsrail Ulusal Güvenlik Danışmanı’nın bulunduğu bir heyetin bu ay başlarında Beyaz Saray’da, İran’ın Ortadoğu’daki saldırganlığına karşı koyacak bir strateji hakkında ortak tartışma yürütmek üzere üst düzey Amerikalı yetkililerle bir araya geldiğini teyit etti.”
Nihayet, Arap Baharı’nın çekirdeği, Foreign Policy dergisinde Jonathan Spyer tarafından yayınlanan bir makale yoluyla ifşa oldu. İsrail Ortadoğu’da tam hâkimiyet için savaş halinde ve Küresel Uluslararası İlişkiler Araştırmaları Merkezi (Rubin Center) araştırmacısı ve Jerusalem Post yazarına göre Tel Aviv, İran’la mücadele etmek için Suriye’ye müdahale etmek üzere.
Anneler çocuklarının infaz edildiğini görürken, Suud Hanedanı’na değil de İslam Peygamberi’nin soyundan gelenlere biat ettikleri için onları defnetmelerine bile izin verilmezken objektiflik aranır mı? Avamiye’deki bir görgü tanığı, “Küçük kızıma ‘Babanı öldürüp kafasını bacaklarını arasına atacağız’ dediler” diye anlatıyor.
Genie entrikacıları, gözümüzün önünde Suriye’nin yıkımından kâr sağlamaya çalışıyor. Ekim 2015 itibariyle Genie Energy Ltd. şirketinin önde gelen jeologları yatırımcılara, Golan’da gerçekten de büyük petrol rezervlerinin bulunduğu yönünde güvence verdi.
Basit bir ifadeyle söylemek gerekirse İran ABD’ye, Irak’ta (5,165), Kuveyt’te (15,000), Bahreyn’de (7,000), Katar’da (10,000), BAE’de (5,000) ve Umman’da (200) konuşlanmış olan 45 bin askerinin, son jenerasyon orta menzilli bir füze olan yerli füze Zülfikar ve yüzeyden yüzeye seyir füzesi Kasım karşısında epey savunmasız olduğunu bildirdi.
Foreign Policy dergisi Haziran ayı ortasında, Beyaz Saray’daki bazı politika yapıcıların, İran’la askeri olarak karşı karşıya gelme ve en sonunda “şer ekseninin bağlantı noktasıyla” hesabı görmenin bir aracı olarak Suriye cephesinin genişletilmesi taraftarı olduğunu yazıyordu.