Keza İmam Ali de (a.s.), ‘Ben hiçbir şey görmedim ki kendisinden önce, kendisinden sonra ve kendisiyle birlikte Allah’ı görmemiş olayım!’ buyurmuştur.
Attâr işte burada diyor ki Hz. Hâtemü’l-Enbiyâ’nın zâtı, Hak Tebârek ve Teâlâ’nın Esmâü’l-Hüsnâ’sıdır. Yani Allah’ın en güzel isimlerinin, kemâl, cemâl ve celâl sıfatının, kısaca Allah’taki tüm güzelliklerin tam mazharı Hz. Peygamber’in kendisidir. Allah’ın tüm Esmâü’l-Hüsnâ’sı Hz. Peygamber’in mübarek varlığında yer almıştır.
Hâlbuki bu mesele zamanla ilgili değildir. “Kuntu” şu anda da böyledir, gelecekte de böyledir. Yani “ben bir zamanlar gizliydim” demek değildir. Allah, Zât Makamında şu anda da gizlidir. Gelecekte de gizli olacaktır.