Dünya kapitalist krizinin daha önceki dönemlerinde hegemonik düzenin çöküşüne siyasi istikrarsızlık, yoğun sınıfsal ve toplumsal mücadeleler, savaşlar ve yerleşik uluslararası sistemdeki kırılmalar damgasını vurmuştu. İkinci Dünya Savaşı'nın başlangıcının 1936-39 İspanya İç Savaşı ve onun sonucu olan faşist diktatörlük olduğunu hatırlayalım. Filistin'de tehlikede olan küresel geleceğimizdir.
Komite başkanı "Ön hatlardaki yerleşimciler hiç alarm sireni duymuyorlar; daha doğrusu önce patlamayı sonra alarm sirenlerini duyuyorlar" diyor ve ekliyor: "Hizbullah yaklaşık 8 kilometre uzaklıktaki Biranit kışlasını sürekli bombalıyor, bu nedenle üsse yapılan her saldırı bizi [kuzeydeki yerleşimcileri] çılgına çeviriyor."
İkinci Dünya Savaşı'nın bitiminden hemen sonra İsrail'in inşası tesadüfen gerçekleşmedi: Siyonist rejim, Batı'nın petrol üzerindeki, Fransa'nın Batı ve Kuzey Afrika'daki hâkimiyetini ve Hint Okyanusu ile geçiş yolları üzerindeki Anglo-Amerikan kontrolünü sağlamaya çalışmak için sahil şeridi işlevi görüyordu.
Mao onlara o dönemdeki Arapların nüfusunu soruyor, onlar da 200 ila 250 milyonluk bir nüfusa sahip olduklarını söylüyorlar. Mao bunun üzerine başını eğip biraz düşünüyor ve “Araplar savaşta beş milyon insan kaybetmeye razı olduklarında Filistin’in özgürleştirilebileceğini” söylüyor.
Netanyahu ayrıca "İran Hamas'ın arkasında duruyor. İran ile çatışma halindeyiz... İran ahtapotun başıdır ve Husilerden Hizbullah ve Hamas'a kadar her yerde ellerini görüyorsunuz" ifadelerini kullandı.
Ancak işler Hamas'ın tam bir yenilgisi yönünde ilerlerse, kapsamlı bir savaşa gireceğiz. Ayrıca Filistinlilerin sınır dışı edilmesine de karşıyız ve eğer bu iki ilke ihlal edilir, sınır dışı edilme ya da Direnişin yenilgiye uğratılması tehlikesi doğarsa, bölgesel bir savaşa dönüşse bile topyekûn savaşa gireceğiz. Zira Filistin Direnişinin yenilmesi Filistin davasının da kaybedilmesi demektir.
Şehid Kasım Süleymani hakkında sitemizde yayımlanmış analizler… Ne defter kapandı, ne de hikaye burada bitti...