Suriye Savaşı: Siyonistlerin Çürük İpinde

Suriye Savaşı: Siyonistlerin Çürük İpinde
Obama’nın başkan olarak yaptığı ilk konuşmasından sadece birkaç gün sonra, CIA’in kullandığı bir insansız uçak Kuzey Veziristan’da Fehim Kureyşi’nin evine Hellfire füzeleri bıraktı ve aile üyelerinden 7 kişiyi öldürerek Fehim’i de ağır yaraladı. Fehim sadece 13 yaşındaydı ve geriye tek gözü, karnında da şarapneller kaldı.

Suriye savaşı: Siyonistlerin çürük ipinde

 

Dr. İsmail Selami

 

Press TV

 

 

Tüm dünyada ve Amerika Birleşik Devletleri'nde, Suriye'deki varsayılan kimyasal silah kullanımı nedeniyle bu ülkeye yönelik olarak gerçekleşecek mesnetsiz bir savaşa karşı muhalefet tedrici olarak büyürken, önümüzdeki hafta 250 civarında Yahudi liderin ve Amerikan-İsrail Kamu İşleri Komitesi'yle (AIPAC) ilişkili sözde aktivistlerin “yasa koyucuları Kongre'nin kararı kabul etmesi gerektiğine, aksi halde İran'ın nükleer silah çabalarını cesaretlendirebileceklerine” ikna etmek için Capitol Hill salonlarına akın edecekleri aktarılıyor.  



Habere göre, “barbar Esad rejimine” saldırı başlatmaları halinde pratik olarak İran'ı nükleer üretme yolundan geri döndüreceklerine ikna etmek için bütün Kongre üyeleri nezdinde lobi faaliyeti yürütecekler.

Temel olarak, pek çok uzman tarafından İran'a giden arka kapı olarak görülen Suriye müdahalesi, şu veya bu yoldan İran'a giden ve sonuç olarak bölgede hızla büyüyen bir siyasi gücü destekleme işlevi gören bütün yolları tıkama anlamında Siyonistlerin çıkarlarını koruyabilir. Kısa süre önce The Independent gazetesinde yayınlanan “Batı'nın gerçek hedefi Suriye değil, İran” başlıklı bir makale de, mahirane bir şekilde açığa çıkardı ki “onların niyeti İran'a zarar vermek. Onlar şimdi, yeni ve enerjik bir cumhurbaşkanına sahipken İslam Cumhuriyeti'ni vurma niyetindeler… İran İsrail'in düşmanıdır. İran bu yüzden, doğal olarak, Amerika'nın düşmanıdır. O halde füzeleri İran'ın tek Arap müttefikine fırlatın.”
 

İsminin açıklanmamasını isteyen bir AIPAC kaynağı Politico'ya, “Tarih bize [ABD eylemlerinde] belirsizliğin saldırganlığı davet ettiğini söylüyor” dedi ve grubun şimdi meseleyle ilgili büyük mobilizasyon yaratma çabasında olduğunu ekledi.
 

AIPAC'ın ABD'deki faaliyet yürüten ve Suriye'ye yönelik bir askeri harekâta öncülük eden tek Siyonist lobi kuruluşu olmadığını, İftira ve İnkarla Mücadele Birliği (ADL) ve Cumhuriyetçi Yahudi koalisyonu (RJC) gibi başka kuruluşların da krize aktif olarak müdahil olduğunu belirtmek gerekir.
 

Obama Cuma günü G8 zirvesinde yaptığı konuşmada, insan hakları ihlalleri ve 1,400 kişinin üzerine gaz atılması karşısındaki “uluslararası kötürümlük”ten dem vurdu ve kendisine göre Suriye hükümetinin ve İran hükümetinin politikalarının içerdiği tüm hastalıkları ortadan kaldıracak uyumlu bir çaba çağrısında bulundu.


 

Çaresizlik içinde ve duygusal olarak felç olmuş halde, Suriye'de çocuklara karşı kimyasal silah kullanılmasının tolere edilebilecek bir şey olmadığını söyledi. Sözleri, her gün ABD savaş uçaklarının dünyanın farklı bölgelerinde neden olduğu ölüm haberlerini duymaktan yorulmuş şüpheli kulaklara ağır geldi. Bay Obama, bir yandan son kimyasal saldırıların arkasındaki gerçek suçluyu bilirken, diğer yandan da Afganistan, Pakistan, Somali, Yemen gibi ülkelerde kendi talimatlarıyla öldürülen kadınların ve çocukların kaderine karşı soğuk ve kaygısızken, Suriyeli kadın ve çocuklara zehirli gaz atılması karşısında sempati yaratacak bir duruş sergileyemez.

 

Obama göreve geldiğinden bu yana, Washington'un işlediği vahşetlerin sayısında korkunç bir artış yaşandı. Obama'nın elim bir derecede hızlandırdığı insansız uçak savaşı, onu adil bir mahkemede savaş suçlusu olarak tanımlamak için yeterlidir. Obama'nın başkan olarak yaptığı ilk konuşmasından sadece birkaç gün sonra, CIA'in kullandığı bir insansız uçak “Kuzey Veziristan'da Fehim Kureyşi'nin evine Hellfire füzeleri bıraktı ve aile üyelerinden yedi kişiyi öldürerek Fehim'i de ağır yaraladı. Fehim sadece 13 yaşındaydı ve geriye tek gözü, karnında da şarapneller kaldı.” Daniel Klaidman, “Kill or Capture: The War on Terror and the Soul of the Obama Presidency” (“Öldür veya Esir Et: Terörizmle Savaş ve Obama'nın Başkanlığı'nın Özü”) başlıklı kitabında, Obama'nın “hatalı hedefi bildiğini, fakat herhangi bir tazminat önermediğini, çünkü 2009'da Pakistan'da insansız uçak programının varlığını kabul etmediğini” belirtmektedir.

 

Acı bir şekilde, Obama 2009'da Nobel Barış Ödülünü kabul ettiği zaman, George W. Bush'un bütün başkanlık dönemi boyunca onayladığından daha fazla insansız uçak saldırısına izin vermişti. 2004-2007 yılları arasında Pakistan'da yalnızca dokuz saldırı gerçekleşmişti. 2010'da ise 111 saldırı oldu (Daniel Klaidman s. 117-118).

 

Uluslararası İnsan Hakları ve Çatışma Çözümleme Kliniği (Stanford) ve Küresel Adalet Kliniği (New York Üniversitesi) tarafından derlenen “İnsansız Uçaklar Altında Yaşamak” başlıklı bir rapor, insansız uçak saldırılarının insanlık dışı niteliğine ışık tutuyor. Bağımsız bir gazetecilik örgütü olan Araştırmacı Gazetecilik Bürosu'nun (TBIJ) bir raporuna dayanan bu rapor, insansız uçak kurbanlarına dair inanılmaz derecede yürek parçalayıcı toplam verileri sunuyor. 


TBIJ raporlarına göre, Haziran 2004'ten 2012 yılının Eylül ayı ortasına kadar, mevcut verilerin gösterdiğine göre insansız uçak saldırıları Pakistan'da 2,562 ila 3,325 arası insanı öldürdü; bunların 474 ila 881'i sivildi ve içlerinde 176 çocuk da bulunuyordu. Genel olarak rapor, “Pakistan'ın aşiret bölgelerinde ABD insansız uçak saldırılarıyla öldürülen sivillerin sayısı, ABD'nin anti-terör yetkililerinin kabul ettiğinden çok daha fazladır” değerlendirmesini yapmaktadır.  
 

Bunlar, insan kayıplarına neden olma ve büyün bölgeyi sonsuza kadar geri dönüşü olmayan bir krize sokmakta hiçbir engel tanımayan Siyonist efendilerinin emrine amade durumdaki Obama'nın sıklıkla görmezden geldiği acı gerçeklerdir.
 

Obama, Siyonistlerden gelen herhangi bir savaş çağrısını dinlemeden önce iki kez düşünse daha iyi olur. İşlediği suçların listesi uzadıkça uzuyor ve gerçekte, elinde tuttuğu Siyonist ip çürümüş bir ip.

 

Çev: Selim Sezer

 

medyasafak.com