Ukrayna: NATO’nun Doğu Ödülü

Wayne Madsen

Voltairenet.org

Uluslararası yatırım fonu haydutu George Soros'un demokrasi manipülasyonu çabalarının, CIA taktisyeni Gene Sharp'ın bütün dünyada bir “Yeni Amerikan Yüzyılı” empoze etme şeklindeki neo-muhafazakâr amacın çekirdek stratejisini oluşturan yapay sokak devrimi taktikleriyle birleşmesinden bu yana Ukrayna, Amerika'nın müdahaleci dış politikasının ödülü işlevi gördü. Neo-con'lar hâlâ ayaktalar ve John Kerry'nin Dışişleri Bakanlığı'nın içinde bile aktifler.

Ukrayna'da «Turuncu Devrim 2» [1] denilen şeyin akabinde, daha önce Hillary Clinton'un Dışişleri Bakanlığı'nın sözcüsü olarak görev yapmış olan, Kerry'nin Avrupa ve Avrasya İşlerinden Sorumlu Bakan Yardımcısı Victoria Nuland, Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç başkanlığındaki Ukrayna hükümetine karşı yaptırım tehdidinde bulundu. Otel penceresinden Kiev merkezindeki protestoculara gözünü diken Arizonalı fanatik Cumhuriyetçi Senatör John McCain'in, Rusya karşıtı bir Ukrayna'nın gerçeğe dönüşmesi ihtimali karşısında ağzı sulanıyordu. McCain, bir soğuk savaş kalıntısı ve Hanoi'deki savaş esiri hücresinden kalan görüntülerle bugünün gerçekliği arasında gidip gelen, zihinsel dengesi yerinde olmayan bir kişidir.

Avrupa Birliği'nin onu, Avrupalı bankacılar liderliğindeki kemer sıkma ve yoksulluk federasyonuna entegre etme çabalarına direnen Ukrayna, AB'yle “Ortaklık Anlaşması”nı imzalamaktan vazgeçtikten sonra AB'nin eleştiri oklarının hedefi oldu. Kiev bunun yerine, Rusya'yla daha kazançlı bir ekonomik birliği seçti. Bu hareket Kiev'in Bağımsızlık Meydanı'nda, Ukrayna'nın demokratik yollardan seçilen Devlet Başkanı'nın ve hükümetinin istifasını talep eden kitlesel bir sokak ayaklanmasının fitilini ateşledi.

Kiev ayaklanmasıyla AB'nin dışarıdan müdahale eden manipülatörleri arasındaki bağlantılar o kadar açık ki, Ukrayna'nın “Tahrir Meydanı” haline gelen Kiev meydanına “Euro Meydan” deniliyor. Kahire'de gerçekleşen ve Mısır Cumhurbaşkanı Hüsnü Mübarek'i deviren ilk Tahrir Meydanı ayaklanması, Soros'un finanse ettiği ve Sharp'tan esinlenmiş sokak göstericileri tarafından kısmen manipüle edilmiş, bu kişiler aceleyle Amerika Birleşik Devletleri'nden ve Avrupa'dan Mısır'a akan profesyonel siyasi ajitatörlerden feyz almışlardı.

Kiev'deki son profesyonel ajitasyonlu gösterilere, 2004'te sözde Turuncu Devrim'le Ukrayna hükümetini deviren Soros/Sharp/Ulusal Demokrasi Vakfı/CIA bileşimi öncülük etti. Bu kez hedefte yalnızca Ukrayna Devlet Başkanı Yanukoviç değil, son kertede Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin de var… [2]

Neo-con Robert Kagan'la evli olan Nuland, Bağımsızlık Meydanı'ndaki protestoculara çerezler dağıttı. Rusya ya da Çin'in ikinci derece bir temsilcisinin Washington'daki Wall Street işgali eylemcilerine yemek dağıtıp onlara Başkan Obama'yı, gerekirse güç yoluyla devirme yolunda çağrılar yapması halinde Amerika Birleşik Devletleri'nin tepkisinin ne olacağını hayal edin. Nuland'ın Bağımsızlık Meydanı'ndaki protestocuları desteklemesinde durum tam olarak buydu. Dahası Nuland, meydandaki yoğun polis varlığı nedeniyle Yanukoviç'i azarladı.  Nuland ve tıpkı onun gibi Yanukoviç'i azarlayan Kerry, ABD polisinin Wall Street eyemcilerine karşı uyguladığı vahşeti ve FBI'in grubun liderlerine suikast düzenlemek üzere sniper kullanma planını unutmuşlar.

Nuland ve Kerry, önceki aylarda Türk hükümeti İstanbul Taksim Meydanı'ndaki barışçıl protestoculara karşı çevik kuvvet polisini saldığı zaman da hayli sessizdi. Sonuç olarak Türkiye bir NATO ülkesi, Ukrayna ise şimdilik değil. 

Gene Sharp'a ve onun iki STK “bebeği”ne, yerküre çapında “kiralık” hükümet karşıtı protestolar örgütlemek amacıyla kurulan öncü örgütleri olan OTPOR ve Uygulanan Barışçıl Eylem ve Stratejiler Merkezi'ne (CANVAS) göre, yalnızca Wall Street ve Pentagon'un “Yeni Dünya Düzeni” tasarımlarına karşı çıkan ülkelerdeki hareketler para, broşür, i-Pad ve i-Phone, çerez, “temalı devrim” pankart ve dövizleri, geçmiş zamanlardan gelip restore edilen ulusal bayraklar ve öteki türden propaganda desteği almayı hak eder [3]. Kısa süre önce, sızdırılan e-postalar üzerinden, CANVAS kurucusu Srdja Popovic'in CIA ve Pentagon bağlantılı istihbarat kuruluşu STRATFOR ile ilişkili olduğu ortaya çıktı. STRATFOR, ABD ve İsrail askeri istihbarat kuruluşlarıyla bağlantıları iyi bilinen George Friedman tarafından kurulmuştu [4].

Kiev'deki “Turuncu Devrim 2” aynı zamanda, aralarında Soros'un Açık Toplum Enstitüsü'nün bir projesi olan Medya Geliştirme Kredi Fonu'nun ürünü, Prag'daki İleri Medya Merkezi de dahil olmak üzere Soros'un basın topluluklarının himayesi sayesinde, Orta ve Doğu Avrupa ile dünyanın farklı yerlerindeki basından destek aldı.

Bütün sahte “temalı” devrimlerde olduğu gibi, “kiralanmış” kalabalıkları eyleme dökmek için bir “savaş durumundaki şehit” ihtiyacı bulunuyor. Ukraynalı gösterici için, “Meydan Kadını”, yolsuzluk nedeniyle tutuklanan eski başbakan Yulya Timoşenko'dur. Şu an Harkiv'deki bir hastanede tutulan Timoşenko, Ukrayna'nın ‘Aung San Suu Kyi'si haline geldi. Fakat pek çok Ukraynalı için eski başbakan, ilgi peşinde koşan utanmaz bir insan; ayırt edici özelliği olan örgülü saç modeli, pek çok Ukraynalı tarafından kafasının tepesinde bulunan bir “simit” olarak görülüyor.

Turuncu Devrim 2'nin yeni “kahraman”ları, eski boksör ve UDAR muhalefet lideri Vitali Kliçko ile aşırı sağ milliyetçi Oleh Tyahnibok. Bu kişilerin tiyatro metinleri, Kiev'deki değil, Prag, Londra, Washington ve New York'taki Soros atölyelerinde yazılıyor.

Soros ve onun ABD hükümetindeki ortakları tarafından desteklenen ve Gene Sharp'ın tiyatro kitabına ait olan temalı devrimlerin ilk turunda, Ukrayna ve Gürcistan'da Yeni Dünya Düzeni modelini benimseyen hükümetler kurulmuştu. Ukrayna'da Viktor Yuşçenko ve Başbakan Timoşenko'nun, Gürcistan'da ise Mikhail Saakaşvili'nin liderlik ettiği, yoğun bir “demokrasi” tantanası içinde kurulmuş NATO ve AB yanlısı hükümetler, kısa süre içinde yolsuzluk ve kayırma rejimlerine dönüştü.  Timoşenko ve Saakaşvili kısa süre sonra mafyayla ve iş çevrelerinin önde gelen yoz kişileriyle bütünleşti. Timoşenko'nun bir seferlik iş ortağı, eski Ukrayna Başbakanı Pavlo Lazarenko, kara para aklama, yolsuzluk ve sahtekarlık nedeniyle California'da hapse girdi. Bu sırada Saakaşvili Kıbrıs'ta, gizemli “Altın Post” vakfıyla içiçe geçti.

Neo-con'lar hiçbir zaman Yuşçenko-Timoşenko rejiminin sonu karşısında toparlanamadı, çünkü Soros ve temalı devrim ajitatörleri NATO ve AB üyeliğini öncelemek üzere yerleştirilen hükümete çok fazla yatırım yapmışlardı.  Yuşçenko'nun eşi, Katerina Çumaçenko Yuşçenko, Ronald Reagan'ın Beyaz Sarayında çalışmıştı. Çumaçenko ayrıca Beyaz Saray Halkla İlişkiler Ofisi'nde de çalıştı ve burada, neo-con'ların diğer kalesi Miras Vakfı da dahil olmak üzere, ABD'deki çeşitli sağcı ve anti-komünist sürgün gruplarına uzandı. [5]

Şimdi, Obama yönetimindeki “Koruma Sorumluluğu” müdahalecileri, takvimleri 2004'e geri döndürmeye ve Ukrayna'da seçilmiş bir hükümeti bir kez daha demokratik olmadan yollardan devirmeye çalııyor.

Ukrayna, Moldova, Rusya, Belarus, Romanya ve diğer Doğu ve Orta Avrupa ülkeleri çapında yeni nesil Soros ajitatörleri ve provokatörleri yeni bir "temalı devrimler” serisini hayata geçirmeye çalışıyor. Bu kez amaç, bir kez daha Ukrayna'yı Rusya'dan koparmak ve AB ve NATO'ya entegre etmek.

Notlar

[1] « Washington et Moscou se livrent bataille en Ukraine », [Washington ve Moskova Ukrayna'da savaşa tutuşuyor], Emilia Nazarenko, Réseau Voltaire, 1 Kasım 2004. “Ukraine: The Street Against the People”, [Ukrayna: Sokak halka karşı], Thierry Meyssan, Voltaire Network, 29 Kasım 2004.

[2] “The U.S. colored revolution user manual for Egypt”, [Mısır'için ABD'den gelen renkli devrim kullanıcı el kitabı] Voltaire Network, 2 Mart 2011.

[3] “The Albert Einstein Institution: non-violence according to the CIA”, [Albert Einstein Enstitüsü. CIA'e göre şiddet dışılık], Thierry Meyssan, Voltaire Network, 4 Ocak 2005.

[4] “Otpor! leader was working for Stratfor”, [Otpor lideri Stratfor için çalışıyordu], Çev: Alizée Ville, Voltaire Network, 5 Aralık 2013.

[5] Ayrıca bakınız: « La biographie cachée du père du président ukrainien » [Ukrayna Devlet Başkanı'nın gizli biyografisi] Réseau Voltaire, 18 Nisan 2008.

Çev: Selim Sezer

medyasafak.com