Siviller açlıktan ölürken Suriyeli savaşçılar ziyafet çekiyor

Siviller açlıktan ölürken Suriyeli savaşçılar ziyafet çekiyor
Sonuç olarak, aç insanlar – özellikle de açlıktan ölenler – savaşçılar için medya yemi haline geliyor. “Onların cenazelerine yüzlercesi katılıyor ve savaşçılar, ölümlerinin ardından bu insanların fotoğraflarını sosyal ağlarda paylaşıyor. Fakat ölmeden önce bu insanlara bir lokma ekmek bile vermiyorlar.”

 

 

Lais el Hatib

 

El Ahbar

 

 

Şam kırsalı: Şam'ın güneyindeki Yermuk Filistin mülteci kampında çekilen bir video, açlıktan ölen yaşlı bir adamın kefenlenmesini gösteriyor. Videoda, bir deri bir kemik kalmış cesedin önünde, hayatının baharında ve sağlık durumu iyi bir genç adam görülüyor. Üzgün görünen adam, “Allah bana yeter, ben sadece O'na güvenip dayanırım” diye mırıldanıyor. Bir Filistin insani yardım vakfı aktivisti olan Amr Şihab, “Yermuk kampını durumu bu” diyor: “Açlıktan ölenleri çeken kameraların arkasında ve El Nusra Cephesi ve Eknaf Beytü'l-Makdis Tugayları'nın barikatlarının arkasında, bu savaşta açlığı hiç tatmamış kişiler duruyor.”

 

Aynı şey Şam'ın, yaşam standartlarının büyük değişiklik gösterdiği çeşitli bölgeleri için de geçerli. El Nusra Cephesi savaşçıları, örgütlerinden, Şam kırsalının parlak bölgelerinde fahiş fiyatlara ürünler almalarına izin verecek kadar para aldıkları için, çok yüksek yaşam standartlarına geliyorlar. Şihab şunları ekliyor: “Yermuk kampında 50 kiloluk bir pirinç çuvalının fiyatı olan beş yüz bin Suriye lirası (yaklaşık 3,000 ABD doları) El Nusra savaşçıları için hiçbir şey değil. Onlar, sahip oldukları zenginlik sayesinde yiyecek ve içecek tedarik etmede hiçbir sorun yaşamıyor”.

 

İkinci sırada, ağırlıklı olarak Doğu Guta'da bulunan (İslami Cephe bağlantılı) Ceyşü'l-İslam savaşçıları geliyor. Onlar da liderlerinden yüksek meblağlar alıyor, fakat her bölgede değil. En fazla yardım alan savaşçılar, merkezlerinin bulunduğu Duma'da bulunanlar (çünkü askeri liderleri Zahran Alluş Duma'dan). Özgür Suriye Ordusu'na yakın olan Şerif el-Nabulsi, El Ahbar'a Doğu Guta'dan uzaktaki bölgelerde bulunan Ceyşü'l-İslam savaşçılarının daha az para aldığını söyledi. Nabulsi, “Doğu Guta'nın daha küçük kasabalarında, yerel savaşçıların çoğu, örgütün liderliğinden alacakları yardım miktarını belirleyen anlaşmalar yaptıktan sonra, ekonomik ihtiyaç nedeniyle Ceyşü'l-İslam'a katıldı” diye ekledi.

 

Özgür Suriye Ordusu savaşçıları “en yoksul olanlar ve genellikle gelirlerini hırsızlıktan elde ediyorlar, El Nusra Cephesi ve Ceyşü'l-İslam savaşçıları ise hırsızlıktan imtina ediyor.” Fakat Nabulsi'ye göre esas neden, öteki iki örgütün yurtdışından büyük meblağlarda para aldıkları müddetçe yoksulları soymaya ihtiyaç duymuyor olmaları. Bu onların, hırsızlara hudud cezası (Allah'ın haklarına karşı olduğu düşünülen suçlara karşı, Kuran ve hadislerde tanımlanan bir ceza) uygulamak örneğinde olduğu gibi, aç bıraktıkları kişilere sahte ahlaki değerlerle yaklaşmalarına izin veriyor.

 

Ceyşü'l-İslam ve El Nusra Cephesi savaşçılarının toplantılar sırasında veya belli bir zaferi ilan etme, yahut yeni bir askeri grubun kuruluşunu veya başka bir grupla birleşmeyi ilan etme vesilesiyle ziyafetler düzenlemesi sıklıkla görülen bir durum, “oysa onlarca metre mesafede insanların geri kalanına açlık musallat olmuş durumda”. Sosyal medya sitelerinde yayınlanan bir resim, İslami Cephe savaşçılarının Yermuk kampında, kampı vuran kıtlığın orta yerinde bir ziyafete ve üst sınıf yemeğe katıldıklarını gösteriyor.

 

“İnsanların çoğu, yer değiştirmenin yükünü taşıyamayacakları için mahallelerinde kaldı.” Kıtlığın kapsamı şimdi, Şam kırsalındaki pek çok bölgede sivilleri tehdit ediyor. Yaşadıkları bazı bölgelerde gıda maddeleri tükendiğinden ve kaçak götürülen – genellikle de “yüksek yaşam standartlarına sahip zengin savaşçılara” giden – ürünler çok pahalı olduğundan, onların hayatları daha ziyade ölüme benzer hale geldi. Suriye Kızılhaç Örgütü'nden bir aktiviste göre “Devletin göndermeye çalıştığı yardımlara bile, belli bir bölgede güç sahibi olan kişiler tarafından el konuluyor.” İhtiyaç sahiplerine yiyecek gitmesini engelleyen iki tip savaşçı var. Bunlardan biri aç savaşçılar, diğeri ise gıda kaçakçılığından para kazanan savaşçılar.

 

Pek çok bölgeye yardım getirmek ve yardım kuruluşları tarafından aç insanlara sunulan sözde “yardım”, “kara borsa fiyatlarını kırıyor, bu ise bazı işadamlarını, yardım dağıtım işlemlerinde kendileriyle birlikte çalışan savaşçılara para ödemeye teşvik etti.”

 

Sonuç olarak, aç insanlar – özellikle de açlıktan ölenler – savaşçılar için medya yemi haline geliyor. “Onların cenazelerine yüzlercesi katılıyor ve savaşçılar, ölümlerinin ardından bu insanların fotoğraflarını sosyal ağlarda paylaşıyor. Fakat ölmeden önce bu insanlara bir lokma ekmek bile vermiyorlar.”

 

 

Çev: Selim Sezer

 

medyasafak.com