İbrahimi Dinani: Vahyin inişinin niteliği

Yani o, Peygamber’in vahyi almasını Peygamber’in ubûdiyyetiyle ilgili bir mesele olarak görüyor. Buradan da şu sonuca varıyor: Peygamber, vahyi alma konusunda herkesten daha muhtaçtır, haristir, ona aşıktır. Hatta Allah Peygambere, neden vahyi alma konusunda kendini bu kadar meşakkate sokuyorsun, diyor.

İbrahimi Dinani: Akıl ve Vahiy

Mesela, İmam Sadık’a ‘’Hz. Âdem’den önce ne vardı?” diye soruyorlar. O da başka bir varlığın var olduğunu söylüyor. Ne kadar geçmişe gidersek ezele o kadar yaklaştığımızı sanıyoruz. Hâlbuki asla ezele yaklaşmış olmuyoruz. Yani bizimle Hz. Âdem’in ezele olan nispeti aynıdır.

İbrahimi Dinani: Varlıkbilim (Ontoloji / Varlık Felsefesi)

Biz yokluğa dair bir anlayışa sahibiz, yokluğun ne demek olduğunu biliriz. Biliriz ki yokluk olmayan, var olmayan şeydir. Bunu biliriz ancak yokluk mevcut değildir. Gerçekliği yoktur, yokluk nerededir? Yokluğun bulunduğu bir yer yoktur ki… Fakat benim ona dair bir tasavvurum var. (kendisine değil, kavramına; haz.)

İbrahimi Dinani: Vahdet ve kesret sırrı

Nokta vahdetin sembolüdür. Sonuçta bir noktaya ulaşıyorsun ki orada hiçbir boyut yoktur. Yani hiçbir kesret yoktur. Nokta hiçbir şekilde bölünemez. Bölünememesi demek kesretin olmaması demektir. İşte o nokta sizin kendi varlığınızın nihai sırrıdır.

İbrahimi Dinani'den Sühreverdi dersleri (8)

Bir arifin tabiri ile söyleyecek olursak “Ba marifet-i kâmil duzeh, beheşt mi gerded ve ba cehl u nadani beheşt, duzeh mi şeved” yani “bilmekle (marifet ile) cehennem, cennete dönüşür. Cehalet ve bilgisizlikle ise cennet, cehennem olur.” Hele de “cehl-i mürekkeb” (bilmediğini bilmemek) olursa vay halimize!

İbrahimi Dinani'den Sühreverdi dersleri (4)

Fakat buradaki eksiklik arz ettiğim gibi fikir ve zikrin birlikte olmamasıdır. Eğer bu fikir ve zikir birlikte olsaydı biz şu an farklı bir durumda olurduk. Fikir ne kadar gelişse de eğer zikirle birlikte değilse, yani o bâtınî katmanlara aşina olmazsa işte o zaman sizin de buyurduğunuz gibi insanı sınırlar.