merhum allame tabatabai, filozof ve arifti; henri corbin de gerçekten maneviyatçı bir insandı, görünürde hıristiyan’dı, zahiren din değiştirmiş de değildi. fakat bir şii’den eksiği yoktu, gerçekten tam anlamıyla bir şii’ydi. ama değişimini izhar etmedi.
o dönemde sühreverdi, islam dünyasının doğusunda, iran’da ibn rüşd’ün aklına bile gelmeyen başka bir felsefe kurdu. sühreverdi’den sonra da islam felsefesinde bir başka akım yine iran’da başladı; molla sadra’dan allame tabatabai’ye kadar ilerledi.
corbin irfan ve tasavvuftan söz ediyordu. bu durumda zikir ve mürşidin de olması gerekirdi ve bu eserlerinde vardı. ben ona şunu sordum: siz tasavvufa hâkimsiniz, mürşidi de gerekli görüyorsunuz; sizin mürşidiniz kim peki? ben bunu özel sormuştum ancak baktım ki herkes kulak kesilmiş.
kısa yanıt, gerçekten de gayet iyi gittiğidir. nükleer anlaşmasının imzalanmasından bu yana, yaptırımların kaldırılmasında aylar süren gecikmeye rağmen iran, doğrudan yabancı yatırım konusunda 14 ortadoğu ülkesi içinde 12. olmaktan çıktı. bölgesel perspektiften bakıldığında bu muazzam bir gelişme demek: iran şu anda suudilerin ve bae’nin hemen arkasında ve 2016 yılının henüz ortasındayız.