ben sevgiyi fiili değil, zati sıfat olarak görüyorum. yani allah nasıl zat olarak “âlim” ise aynı şekilde zat olarak “muhib”dir. muhabbet, hak teâlâ’nın varlığından ayrı değildir. hak teâlâ’nın varlığı muhabbettir, rahmettir. o’nun rahmeti gazabını geçmiştir.
insan kendini kavramla, tasvirle, tahayyülle hatta taakkul (akletme) yoluyla bilemez. insan felsefî ve matematikle ilgili kavramları, taakkul ile anlayabilir. bazı şeyleri tahayyül, bazı şeyleri de duyularla anlayabiliriz. ne duyusal ne muhayyel olan ve akletme ile de kavranamayan tek şey “ben”in kendisidir.
resûlullah (s.a.a.) o’na şöyle dedi: ‘‘sen, benim yanımda musa nezdinde harun’un sahip olduğu bir konuma sahip olmaya razı olmaz mısın? şu var ki sen bir peygamber değilsin. ama ben mutlaka gideceğim ve sen de benim halifem olacaksın." (ahmed b. hanbel; müsned)
eğer bu perdeler kaldırılırsa o zaman hakikatler sizde zâhir olur. yani “meâd” (son-dönüş yeri) aslında “mebde”ye (başlangıç) dönüşten başka bir şey değildir. ‘‘son ne olacak’’ diye soruyorlar. azizim son, başa dönmekten başka bir şey değildir. “inna lillah ve inna ileyhi râciun.” (allah’tanız ve yine o’na dönüyoruz.) kıyamet, başlangıca dönüştür. nereden geldiysen oraya geri döneceksin.
bu diyalektik düşünce mevlâna’da oldukça fazladır. mevlâna’nın tüm eserleri, mesnevi’nin tamamı ilahî diyalektik düşünceye dayalıdır. hegel de bir yerde kendi diyalektik düşüncesini -ki felsefesi buna dayalıdır- celâleddîn-i rûmî’den aldığını itiraf etmiştir.
“cennet ehlinin hanımlarının efendisi” ibaresi sahihü’l-buhârî ve diğer hadis mecmualarında geçmektedir. o’nun ilk halifeye biat etmediği de kesin bir şekilde biliniyor.
şimdiki konumuz ‘‘şeyhü’l-ekber muhyiddin ibn arabî’nin mehdîlik akidesi bağlamında o’nun hayatta oluşunun incelenmesi’’dir. şeyhü’l-ekber’in açıklamalarının bir bölümüne işaret etmek istiyorum. konuyla ilgili olarak önemli ve temel bir kaynağa işaret etmek istiyorum. abdülvehhab eş-şârânî’nin (h. 973) el-yevâkît ve’l-cevâhir adlı eseri.
programımızın konusu “muhyiddin ibn arabî’nin sözlerinde el-mehdîyyü’l-muntazar” olacak... ibn arabî imam mehdî hakkında ‘‘ölü’’ sözcüğünü değil, “fekîd” lafzını kullanıyor. yani imam mehdî’nin gâip olduğuna imâda bulunuyor.
allâme albanî fetâvâ adlı eserinde şöyle der: çoğunluğun tercih unsuru olduğuna dair sabit bir veri yoktur. çoğunluğun yanılgı içerisinde olabileceği ve azınlığın haklı olabileceği bir mesele mümkündür. nitekim ibn mesud “tek kişi olsa dahi hak cemaatle birliktedir” demektedir.
insan sayısı kadar “ben” vardır, öyle değil mi? ancak gerçek “ben” bir taneden fazla değildir. o gerçek “ben”, hak teâlâ’nın “ben”idir. tevrat’ta, incil’de ve kur’an’da, allah ne kadar güzel buyurmuştur. allah, “innenî ene…” diye buyuruyor. yani “şüphesiz ben benim”. bundan daha iyi bir tarif bulunamaz!
birileri “zaten ehl-i sünnet de sahâbenin masum olduğu nazariyesini benimsemiyor ki! dolayısıyla bunda herhangi bir sakınca yoktur” diyebilir. ama anlamadığımız ve cevap istediğimiz nokta şudur: onların birçoğu yanılgıya düştüğüne göre anlayışları nasıl bizim için kanıt olabiliyor?
evet. maşrık, güneşin doğduğu yerdir. yani hak teâlâ’nın nuru, akılda doğuyor. akıl bu yüzden maşrıktır. “nurun yeşrıku min subhi’l-ezel” (nur ezel sabahından doğuyor). bu sözün hz. emir’e ait olması lazım. buradaki ezel nedir? ezel zaman mıdır? hayır. hidayet sabahı, aklın nuraniyet sabahıdır. bilinç sabahıdır.
şimdi bir örnek vereyim. bu masa bir gerçekliktir. yani “ide”de, düşüncede değil gerçekliktedir, “reel”dir. “reel” ile “ideal”in birlikte bir arada olduğu tek varlık insandır. insan hem “ide”dir hem de gerçekliktir. bu masa gerçektir; ama bu masanın “ide”si de sizin zihninizdedir. siz hem ideal hem de reelsiniz.
attâr işte burada diyor ki hz. hâtemü’l-enbiyâ’nın zâtı, hak tebârek ve teâlâ’nın esmâü’l-hüsnâ’sıdır. yani allah’ın en güzel isimlerinin, kemâl, cemâl ve celâl sıfatının, kısaca allah’taki tüm güzelliklerin tam mazharı hz. peygamber’in kendisidir. allah’ın tüm esmâü’l-hüsnâ’sı hz. peygamber’in mübarek varlığında yer almıştır.
şiî hadis kaynaklarında yer alan ve on iki imamı müjdeleyen hadislerinden bazıları, zeydiyye fırkasının büyüklerinden biri olan ve “ebü’l-cârûd” adıyla meşhur ziyad b. münzir tarafından nakledilmiştir... bu iddianın kabulü için öne sürülebilecek tanıklardan biri de abbâd b. yakub revâcinî’in (ebu saîd usfurî olarak maruf) günümüze kalan “asl”ıdır.
yani o, peygamber’in vahyi almasını peygamber’in ubûdiyyetiyle ilgili bir mesele olarak görüyor. buradan da şu sonuca varıyor: peygamber, vahyi alma konusunda herkesten daha muhtaçtır, haristir, ona aşıktır. hatta allah peygambere, neden vahyi alma konusunda kendini bu kadar meşakkate sokuyorsun, diyor.
mesela, imam sadık’a ‘’hz. âdem’den önce ne vardı?” diye soruyorlar. o da başka bir varlığın var olduğunu söylüyor. ne kadar geçmişe gidersek ezele o kadar yaklaştığımızı sanıyoruz. hâlbuki asla ezele yaklaşmış olmuyoruz. yani bizimle hz. âdem’in ezele olan nispeti aynıdır.
hz. emîrü’l-müminîn (a.s) allah’ın kâmil bir velisidir, bir insan-ı kâmildir. o, tüm peygamberlerle sırlarında ve hz. hâtemü’l-enbiyâ ile ise açıkta beraber olan bir kimsedir. şu söz çok önemlidir: “kuntu meal enbiyai sırren ve mea muhammedin (s.a.a.) cehran.” (ben (hz. ali) peygamberlerin sırrında idim, muhammed (s.a.a.) ile açıkça zuhur ettim.)
velâyet, bâtına, sırr-ı süveydaya, sonsuz âleme gitmektir. nübüvvet ise tersine bir seyirdir. o sonsuz âlemden bu âleme seyirdir. nebi, velâyeti tamamlanmış olandır, velâyetsiz hiçbir peygamber yoktur. her peygamber, velâyeti ölçüsünde nebidir.
peki kendisini nasıl görüyor? yani kendisine ait bir tasavvura mı sahiptir? yani hak teâlâ kendisini tasavvur mu ediyor? bir şeyin tasavvuru o şeyin dışındadır. bir şeyin tasavvuru o şeyin kendisinden farklıdır. hak teâlâ’nın kendisini görmesi, kendi kendindeki huzuru demektir. bu ise huzurun esasıdır. gören, görülen ve görmek hep o’dur.
nokta vahdetin sembolüdür. sonuçta bir noktaya ulaşıyorsun ki orada hiçbir boyut yoktur. yani hiçbir kesret yoktur. nokta hiçbir şekilde bölünemez. bölünememesi demek kesretin olmaması demektir. işte o nokta sizin kendi varlığınızın nihai sırrıdır.
ben çok yaygın olan bir görüşün aksini söyleyeceğim, bunu diyeyim. ben her aşkı hakiki görüyorum, ben mecazi aşk diye bir şey kabul etmiyorum. kişi gerçekten âşık olmuşsa onun zahiri aşkı da bence hakiki aşktır.
hâlbuki bu mesele zamanla ilgili değildir. “kuntu” şu anda da böyledir, gelecekte de böyledir. yani “ben bir zamanlar gizliydim” demek değildir. allah, zât makamında şu anda da gizlidir. gelecekte de gizli olacaktır.
eğer biz bu anlamı bilmezsek bu sözü küfre sebep olan, hatta açıkça küfür olan bir söz olarak görürüz. fakat onun bundan kastettiğini dikkate alırsak bunun küfür olmadığı gibi tevhidin ta kendisi olduğunu anlarız. yani ezeli, ebedi, mutlak, hiçbir kaydı ve şartı olmayan, yokluğu ve faniliği olmayan varlık (vücud) sadece hak tebarek ve teâlâ’dır. diğer her varlık (mevcud) da hak tebarek ve teâlâ’nı
rivayetlere göre imam-ı zaman (a.s.) insanlık toplumundaki sınıf farklılıklarını ortadan kaldıracak. elimizdeki rivayetlere göre mehdi’nin döneminde yeryüzünde hiçbir aç insan kalmayacaktır. bizim inandığımız, tüm dinlerin inandığı mehdeviyet budur. fakat hiç kimse ahir zaman toplumu ve büyük dünya devrimi konusunda şiiler kadar açık konuşmamıştır.
bu rahmetlerin tüm âlemle vasıtası allah’ın velisidir. eğer allah teâlâ’nın kendisidir dersek kimse bunu sorun etmiyor. cebrail ve meleklerdir dersek de kimse bunu sorun etmiyor. ama bu işleri yapan meleklerin ve melekûtun emiri allah’ın yüce velisidir dediğimizde bu bazılarına tahammül edilmez geliyor.
imam bakır’ın (a.s.) şöyle buyurduğuna dair rivayette olduğu gibi: “kaim'imiz kıyam edince allah teâlâ onun elini kullarının başları üzerine tutacak, onunla insanların aklını mükemmelleştirecek, düşüncelerini yetiştirerek kâmil kılacaktır.”
aşağıdaki metin aylık “mevud” dergisinin “zuhur” olgusunun tarihin tekâmül seyrindeki yeri üzerine ayetullah mir bakıri ile yaptığı ve derginin 42-43. sayılarında yayımlanan söyleşisinden alınmıştır.
bu esasa göre ibn haldun’un mehdi hadislerinin tamamını zayıf saydığını söyleyen bazı yazarlar yanılgı içindedirler ve bu bilgi doğru değildir. çünkü ibn haldun her ne kadar mehdi hadislerini zayıf saymaya çalışsa ve sahihayn’de geçmediğini söylese de bu rivayetin sahihliğini kabul etmek zorunda kalmıştır.
sizlere mehdi’yi müjdeliyorum. halkın ihtilaf ve çekişme zamanında ümmetime gönderilecek ve yeryüzü zulüm ve haksızlıkla dolduğu gibi, onu adalet ve eşitlikle dolduracaktır. o, malları sahih olarak (doğru) taksim edecektir. adamın birisi “sahih olarak nasıl taksim edecek?” diye sordu. buyurdu ki “halkın arasında eşit olarak (dağıtacak).”
bugün salavattan “âlihi” kısmını atıp da “ve sellem”i ekleyenler ümeyyeoğullarının sünnetine tabi olduklarını bilsinler. emeviler için bir taraftan âl-i beyt’in lideri olan ali’ye (a.s.) lanet edip diğer taraftan da “sallallahu aleyhi ve âlihi” demek mümkün değildi.
el-bistevi söz konusu eserinde bütün müslümanların ittifakı ile bu konuda 50’ye yakın sahih hadis olduğunu belirtiyor. önceki programda bir rivayetin 5 sahabî tarafından rivayet edilmesi halinde mütevatir olduğunu söylemiştik. 30 sahabî tarafından rivayet edilen ve en az 50 sahih rivayeti bulunan bir konu hakkında ne söylenebilir ki!
“ingiliz şiiliği” veya “londra şiası” bir süredir dillerde dolaşan bir terimdir. imam humeyni’nin “asil-gerçek muhammedi islam” karşısında “amerikancı islam”ı söz konusu etmesinden sonra islam devrimi lideri ayetullah hamenei ve ülke aydınları da “ingiliz şiiliği” adlı tehdide dikkat çekti.
tevatür sınırı beş iken 30’u aşkın sahabî tarafından rivayet edilen bir hadisin durumunu varın siz düşünün! mehdi hadisleri sadece mütevatir değil tevatürün çok üstündedir. çünkü yukarıda geçen kuralları ve ibn hazm’ın beş sahabînin nakli şartını birbirine eklediğimizde bir haber mütevatir oluyor. peki 30’u aşkın kişi tarafından rivayet edilen bir hadis hakkında ne denir?
hâkim en-nisaburî ise mehdi ile ilgili rivayetlerin birçoğunun sahih olduğunu belirtir. o, dahası, bu rivayetlerin bir bölümü hakkında “buharî ve müslim’in şartlarına göre sahih olduğu halde onlar bunu tahric etmemişlerdir” ifadesini kullanır.
bir arifin tabiri ile söyleyecek olursak “ba marifet-i kâmil duzeh, beheşt mi gerded ve ba cehl u nadani beheşt, duzeh mi şeved” yani “bilmekle (marifet ile) cehennem, cennete dönüşür. cehalet ve bilgisizlikle ise cennet, cehennem olur.” hele de “cehl-i mürekkeb” (bilmediğini bilmemek) olursa vay halimize!
aklın tatmasına örnek sanatçılardır. sanat işte böyle ortaya çıkıyor. sanatçı, aklı tat alan kimsedir. kavram yaratmıyor, tadıyor. sanatçı kavram yaratmaksızın kendi tattığına ulaşıyor. akıl tadar, zevk aklın tadışıdır. o halde şuhûd aklın görmesidir, zevk ise aklın tatmasıdır. demek ki akıl olmadan ne şuhûd olur ne de zevk.
insan bir şeylerini unutabilir; ama insan “ben”i unutabilir mi? allah korusun bir kişi bir kaza yapabilir ve komaya girebilir. o hastanedeyken mekânı zamanı, nerde olduğunu vs. her şeyi unutabilir. hatta ismini bile unutabilir. ancak “ben”ini unutabilir mi? yani “ben” olduğunu unutamaz. ismini bile unutabilir, ama ben demeye devam eder. işte o ben huzurdur.
necef-kerbela yürüyüşü diğer yürüyüşlere benzemiyor. bazılarınca cennete giden otoban olarak tanımlanıyor bu yol. başkalarına göre de kıyamet günündeki nihai toplanmanın kostümlü provasına benziyor. benzersiz bir tecrübe! pek çoğu yalınayak olan tahmini 20-30 milyon ziyaretçi imam ali’nin şehri necef’ten imam hüseyin’in şehri kerbela’ya, 80 km boyunca yürüyor.
pekâlâ, yaratılışın amacı neydi? allah’ın yaratmadaki amacı neydi? ne istiyordu ki yarattı? buna kendisi cevap veriyor: ben gizli bir hazineydim, bilinmek istedim. peki kendisi bilmeden bilinebilmesi mümkün müdür? şimdi size bir soru sorayım: siz tanımayı mı daha çok istersiniz yoksa tanınmayı mı?
arifin biri şöyle diyor: ben bu dünyadaki insanlara hayret ediyorum. onlar âlemin zahir, allah’ın ise gizli olduğunu sanıyor. hâlbuki zatıyla zahir olan allah’tır, siz gidin de gizli olan âlemi bulun.
sühreverdi yunanistan’da da hekimlerin olduğunu belirtiyor ve mesela eflatun’a büyük saygı duyuyor. mesela hermes’ten söz ediyor. burada onun bir ifadesi var: hermes diyor ki: “nurani bir zat, bu maarifi bana bildiriyor. ben ona sen kimsin dedim, o da ‘ben senin ‘tiba-ı tamm’ınım’ dedi.”
peygamber, bizim gibi bir insandır. “ene beşerun mislikum” (ben de sizin gibi bir insanım) diyor. yolda yürüyor, yiyor, içiyor vs. ancak peygamber’in bâtını varlığın tümel aklıdır. o’nun bu makamını tanımayan aslında o’nu tanımamıştır.
mevlana da aşktan onca söz etmesine rağmen, aşkın kendisinin aklın bir letafeti olduğunu söylüyor. acaba bizim meleklerin yaptığına inandığımız âleme ait işleri de aklın eserlerinden biri olarak görmemiz mümkün müdür? evet, bunların hepsi aklın eserleridir.
cennet de aynı şekildedir. bazıları cennette sürekli yiyip içip yatıldığını düşünüyor. insan yiyip içmekten bıkmaz mı? her şey insanı bıktırır. cennette bıkmak yoktur; çünkü içinde sükûn yoktur. cennet sabittir ama sakin değildir. yani cennet her an bir cilveye sahiptir. cennette olan bir mümin her an yeni bir cilve görür.
ibn teymiyye, sonrasında da şu ilginç iddiada bulunur: şiiler serdab başında imam-ı zaman’ın buradan çıktıktan sonra binmesi için bir katır ya da atı ve bir de kılıcı hazır bekletirler.
elinizdeki makalede bu konuda varid olan hadislerden bazıları incelenecek ve masum imamların (a.s.) isimlerinin kur’ân’da bulunmamasının hikmetleri açıklanmaya çalışılacaktır.
bu hareketlerin nihai hedefi, direniş cephesinin büyük bir basamağını ve ikinci dünya savaşı’nın galibi emperyalist güçler tarafından dayatılan politik mimariden bağımsızlığın modeli iran islam cumhuriyeti’ni zayıflatmak ve çökertmekti.
aristo çözememiş, ibn sina çözememiş; eflatun, descartes , spinoza çözememiş. madde ile mananın, yani aynı cinsten olmayan iki şeyin birbirine nasıl bağlandığı sorusu tüm dünyada öylece kalmış. ama molla sadra bunu çözmüş.
görüyor musunuz savaş nerede başlıyor? hikmet ile din arasında savaş yok, savaş kendi mertebelerindeki insanlar arasındadır. his mertebesinde kalan biri, din benim anladığımdır, sen daha yukarı gitme diyor. peki neden daha yukarı gitmeyeyim? daha yukarısı yok mu? dinin histen daha yukarısı yok mu? ben neden histen daha yukarısına gitmeyeyim?
her şey zihinde olduğuna göre sadru’l-muteelihin, şuna inanır: varlığın hakikati zihinle kavranamaz. varlık kavramını anlayabiliriz. varlık kavramını herkes anlar; ama varlık kavramı varlığın kendisi midir? peki, o halde varlığın kendisine nasıl ulaşabiliriz? ancak zihnimizi aşarsak.
kıyısı olmayan denize benzetiyor. kıyı o kalıplardır. öyle bir yere varıyor ki orada kalıplar bitmiştir. büyük ariflerin bahsettiği şuhûd işte budur, yoksa ben cin ve peri gördüm demiyorlar. akıl, adım adım ilerliyor ve kalıpların bittiği bir yere varıyor, ama bunu yapan da yine akıldır.
çünkü varlığın dışında başka bir şey yoktur. varlıktan başka ne vardır ki gelip varlığı tarif edebilsin? çünkü tarif eden daima tarif edilenin dışındadır. hatta biz varlığı tarife kalkıştığımızda -ki varlığı tarif edemiyoruz- söylediğimiz her şeyi varlığın diliyle söylüyoruz. varlık bizim dilimizle konuşuyor, biz varlık hakkında konuşmuyoruz.
iran halkı ve onun dünya çapındaki dostları ve destekçileri bu ay islam devrimi’nin bir yıldönümünü daha kutlarken, bu devrimin kazanımları üzerine düşünmek faydalı olacaktır. 40. yılına giren islam devrimi’nin ve onun meyvesi olan islam cumhuriyeti’nin dinmek bilmeyen düşmanlıklar arasında hayatta kalmış olması kendi başına büyük bir başarıdır.
hz. peygamber (s.a.a.), veda hutbesinde, kendisinden sonra gelecek olan on iki imamı haber vermiştir. bu hadis ehl-i sünnet kaynaklarında üç râvi tarikiyle nakledilmiştir. ehl-i sünnet âlimleri ise üçünden yalnızca câbir b. semure tarafından nakledilen rivayete ilgi göstermişlerdir.
üstat ali rabbani golpayegani makalesinde imam mehdi’nin ehl-i sünnet rivayetlerinde geçen şeceresinin incelemesini ve buna ilişkin bazı rivayetlerin eleştirisini yaptı.
hz. mehdi’nin doğumu ve hayatı, sadece şiilere özgü bir inanç değildir. ehl-i sünnet’in muteber kaynaklarında da bu konunun işlendiği apaçık görülmektedir. ehl-i sünnet kaynaklarında, hz. mehdi’nin doğumunun işlendiği ve ehl-i sünnet âlimleri nezdinde kabul gördüğüne dair rivayetlerin varlığı, o’nun dünyaya geldiği inancının ispatı için çok önemli bir dayanak noktasıdır.
bu, yani bir insanın batında gidebilme imkanına sahip olacağı en ileri noktadır. mirac, hatemu’l enbiya’nın (s.a.a.) batıni seyridir. bunu derken ben bunun zahirde olmadığını söylemiyorum, ancak daha çok batın söz konusudur. bu yola herkes gidemiyor. eğer zahirci bir insansa allah’ı kendi tasavvur ettiği gibi bilir. o, kendi tasavvurunda yarattığı bir tanrıya sahiptir.
filistin halk kurtuluş cephesi-genel komutanlık lideri ahmed cibril'in, lübnan al-mayadeen televizyonunda iran'da 21 şubat 2017'de düzenlenen intifadayı destekleme konferansı ve filistin davası konulu mülakatı.
eldeki kanıtlar, siyonistlerin mescid-i aksa’nın altında kazdığı tünellerin yapının güvenliğini tehdit ettiğini, bu kutsal mekanı yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya bıraktığını gösteriyor. yahudilerin inancına göre bu mekanda süleyman tapınağının yeniden inşası mesih’in zuhur etmesinin şartlarından biridir.
işin dini boyutundan bakınca birçok kişi, zuhur çağı alametlerinin büyük kısmının gerçekleşmesi sebebiyle israil'in sonunun yaklaştığı yorumlarında bulunuyor. ancak ben bu yazıda, lübnan ve filistin'deki islami direnişin ideolojik boyutunun göstergeleri ile yetineceğim.
insanları birbirinin boğazını bıçakla kesmeye götüren selefi düşüncesinin en büyük problemi akıl ile savaşmasıdır. selefi mezhebinin kurucusu ibn teymiyye'nin problemi, aklı (akli yöntemleri) reddetmiş olmasıdır.
elinizdeki makalede, söz konusu eleştirel yaklaşım ele alınmış ve bu yaklaşımın temellerini oluşturan istidlal unsurları şeffaflaştırılmaya çalışılarak delillerinin, imamî-şiî literatür göz önüne alınmadan, ehlisünnet’in yazılı mirası çerçevesinde ilmî itibardan yoksun olduğu gösterilmiştir.
düşmanlarıyla baş etmek için sünni militanlığını kullanmaya dayalı batı-arap gündemi son derece canlı. bu yüzden, suriye’nin başka kısımlarında ışid’e karşı elde edilen başarılara rağmen çatışma son bulmaktan uzakta ve ışid ve halid bin velid ordusu gibi gruplar arap ve batılı sponsorlarından destek almaya devam ettiği müddetçe sona ermeyecek.
ahir zamanda bir kurtarıcının ortaya çıkacağı inancı bütün semavî dinlerin başat inançlarından birini oluşturur. aşağıda okuyacağınız söyleşide, hüccetülislam necmeddin tabesî, temel ehl-i sünnet kaynakları çerçevesinde imamet ve mehdîlik konusunu ele aldı.
sünnî muhaddislere göre 7 veya 8 sahabî tarafından nakledilen hadis, mütevatir hadistir ve mütevatir hadis, kur’ân ayeti mesabesindedir; gadir-i hum hadisi ise 100’den fazla sahabî tarafından nakledilmiştir.
eğer ümmet tarafından imam ali’nin (a.s.) gerçek konumu kabul edilmiş olsaydı, tefrikadan sakınmak açısından ümmetin durumu nice olurdu? bu sorunun cevabı aynı mazmunda biri hz. fatıma’dan (a.s.), diğeri imam bâkır’dan (a.s.) nakledilen farklı hadiste verilmiştir: “hak, hak sahibine verilmiş olsaydı allah hakkında ihtilaf eden iki kişi bulamazdın!” iki hadis de oldukça güvenilir bir kaynak olan ki
"ben bu farklı kur'an meselesini tahkik etmek üzere iran'a gittim. günler, hatta haftalar geçirdiğim tahran ve kum şehirlerini ziyaretim sırasında gördüm ki, medine-i münevvere'de kral fahd tarafından bastırılan kur'an'ı, iran'da şii müslümanlar öpüp alınlarına koyuyorlar."
imam sadık’tan (a.s.) şöyle rivayet olunmaktadır: şüphe edildiğinde beklemek helake yuvarlanmaktan daha hayırlıdır. her hakkın üzerinde bir hakikat vardır. her doğrunun üzerinde de bir nur bulunmaktadır. allah’ın kitabına uygun olanı alın. aykırı olanı ise bırakın.
iran islam devrimi ve hizbullah'ın amerikan emperyalizmi, siyonizm ve bölgesel arap gericiliğiyle yaklaşık 40 yıldır sürdürdüğü mücadelesinin öne çıkan belli başlı dönüm noktalarının kısa bir özeti...
o, kevser havuzundan dostlarına su verecektir. öyleyse sâki hz. ali b. ebu talib’tir. düşmanlarını havuz'dan uzaklaştıracaktır...
ibn kayyım “allah-u teâlâ imam hasan’ı mükâfatlandırdı ve imameti o’nun zürriyetine verdi. imam hüseyn’i (a.s.) ise dünyayı istemesi yüzünden cezalandırdı!” diyor. yani hz. resulullah’ın (s.a.a.) reyhanesi, ehl-i beyt-i mutahhara’dan biri hakkında bu ifadeleri kullanıyor ibn kayyım el-cevziyye! bu çizgiyi niçin ümeyyeci din anlayışına bağlı, ali’ye ve ehl-i beyt’ine düşmanlık besleyen bir akım ola
ibn arabi şarihi şarani: imam mehdi, imam hasan-ı askerî’nin evladındandır. hicretin 255. yılının şaban ayının 15. gününün gecesinde dünyaya gelmiştir. mehdi, hz. isa b. meryem ile bir araya geleceği güne kadar hayatta kalacaktır. buna göre şu anki yaşı -eserin yazıldığı tarih itibariyle- 700’dür.
ibn teymiyye imam mehdi'nin sağ olduğu inancına hurafe derken, mecmuu’l-fetava adlı eserinde şöyle der: çünkü deccal hakkında doğru görüş o’nun hz. peygamber döneminde hayatta olduğu, günümüze kadar hayatını sürdürdüğü ve henüz çıkmadığı, şu anda da bir adada yaşadığı şeklindedir.
ibn arabî futuhatü’l-mekkiye'de şöyle diyor: "allah-u teala o'na (mehdi'ye) öğretecektir. hadis-i nebevî 'o benim eserime uyar ve hataya düşmez' buyurmaktadır. o’nun kendisine uyulan ve masum olduğunu öğrendik. masumiyet ancak hükümde yanlışa düşülmediğinde bir anlama sahiptir.hz. resulullah’ın (s.a.a.) verdiği hükümde yanlışlık vardır denilemez."
ibn arabî devamla şöyle diyor: "o (mehdi) masumdur. hükümde yanlışa düşülmemesi ancak masumiyet ile anlamlı olabilir. zira hz. resulullah’ın (s.a.a.) verdiği hükümde yanlışlık vardır denilemez. bu imamın hükmü de hz. resulullah’ın (s.a.a.) verdiği hükümdür. ‘o, arzusuna göre konuşmaz. o (bildirdikleri) vahyedilenden başkası değildir.’(53/en-necm/3-4)"
400 siyonist bilim adamı tel aviv'de bir araya gelerek şia'nın ve islam devrimi'nin mahiyetini incelemek amacıyla bir konferans düzenlediler. bu konferansın makaleleri 'şia inkılabı ve direniş' başlığı altında basılmıştır. onlar burada şöyle diyorlar: 'şiiler imam hüseyin'in zikriyle kıyam ediyor ve imam mehdi'nin zikriyle de bu kıyamlarını koruyorlar.'
ibn kesir 12 imam ve halife hadisinin sahihliğini peşinen kabul ediyor. ona göre ümeyyeoğulları 12 imamın kapsamında değildir. rivayete göre hadis muaviye’yi de başka birisini de kapsamamaktadır. ayrıca bu hadis ne yezid’i, ne de abdülmelik’i ve çocuklarını kapsamaktadır.
allame kurani ayrıca "bundan 10 sene sonra vahhabiliğin ortadan kalkacağını" söyleyerek şu dikkat çekici öngörüde de bulundu: "arabistan'daki bu vahhabiler kral abdullah'ın düşüşünden sonra ya avrupa'ya ya da suriye'ye gidecekler ve süfyani'nin zuhurunu bekleyecekler. abdullah'ın ölümüyle âl-i suud arasında ihtilaf doğacak ve rejimleri ortadan kalkacak."
hizbullah hamas’la olan ayrışma süreci boyunca beyrut’taki kalesi olan dahiye’de bulunan ve yaklaşık yirmi yıldır orada olan hamas ofislerini kapatmadı. dahası hizbullah, dahiye’nin daha müreffeh mahallelerinden birinden filistin’e yayın yapan, hamas’a ait el-kuds tv’ye mali yardım sunmayı durdurmadı.
enis nakkaş'tan önemli bir röportaj daha...
imam mehdî’nin (a.f.) zuhur edeceği inancı, genel islâmî bir itikat olmakla birlikte şia mezhebinde ayrıcalıklı bir konuma sahiptir. bunun başlıca sebebinin, şiîlerin, imam mehdî’nin doğduğunu ve hayatta olduğunu kabul etmeleri olduğu söylenebilir. ehlisünnet müelliflerinden bazıları, şia’nın kaynaklarını ve delillerini göz ardı ederek bu inancı eleştirmişlerdir.
et-tufî (hanbeli) diyor ki ümmetin bir konu hakkındaki icmasının hatadan âri olduğunu gösteren deliller bulunmaktadır. elimizdeki deliller ehl-i beyt’in de bir konuda icma etmeleri halinde bu görüşlerinin masumiyete sahip olduğuna delalet etmektedir. peki bu iki icma çatışacak olursa hangisi öncelenir? ibn said et-tufî’ye göre deliller ehl-i beyt’in icmasının daha kuvvetli olduğunu söylüyor
ancak ümeyyeoğullarını ve muaviye’yi öven hadisler söz konusu olduğunda bu tür kişilerin eserler telif ettiklerini ve bu tarz rivayetleri sahih göstermek için bin dereden su getirdiklerini görüyoruz. içlerinden hz. ali ve ehl-i beyt (a.s.) hakkındaki bir hadisi sahih saymak için çaba gösteren allah’a ve resulüne iman eden bir kişiyi göremezsin!
iran'da yayın yapan mashreghnews.ir adlı web sitesinde yayınlanan bu makale, geçenlerde imam hamenei'nin tehlikeli misyonları hakkında uyarıda bulunduğu, avrupa üzerinden yayın yapan amerikan güdümlü selam, fedek ve ehlibeyt kanallarının gerçek yüzünü ortaya çıkartıyor.
medya şafak olarak, şia'nın zengin fikri ve politik tarihi ile kesişen konularla ilgili, ilmi ve akademik formda makaleler çevirmeye devam edeceğiz...
derslerin çevirisini yayınlamayı sürdürüyoruz...
75 dersin çevirisi devam ediyor...
doğum gününü idrak ettiğimiz zamanın sahibi, âlemin kalbi ve göz bebeği'ne, varlığın değirmentaşı ve imkân aleminin kutbu imam-ı zaman hz. mehdi'ye (allah zuhurunu acil kılsın) selam ile... ve asrın mesih nefesli putkıranı imam humeyni'yi yâdederek
"lübnanlı kaynak, hamas liderlerinin doha ve kahire’de özgürce hareket edemedikleri için şam’daki sığınaklarını özlediklerini ileri sürdü. ayrıca hamas lideri halid meşal’in, mısırlı yetkililerin kendisine ülkede bir seferde ancak bir ya da iki hafta kalmasına izin verecek sınırlı vize vermesinden yakındığını da söyledi."
iranlı âlim ve tarihçi resul caferiyan, bu çok önemli makalesinde çağdaş şii karşıtı propagandanın temel argümanlarından birini çürütüyor...
75 dersin çevirisine kaldığımız yerden devam ediyoruz...
kum ilim havzası’nda mehdilik konusunda ders veren ayetullah tabesî, hz. peygamber’in (s.a.a) hz. ali (a.s) hakkındaki müjdelerine işaretle, “zuhur zamanında imam ali sevgisi bütün dünyayı saracak; öyle ki ehlibeyt düşmanları tahkir edilecekler” diye konuştu.
derslerin çevirisine kaldığımız yerden devam ediyoruz...
al mayadeen televizyonu genel yayın yönetmeni gassan bin ciddo'nun bu haftaki konuğu, filistin halk kurtuluş cephesi - genel komutanlık lideri ahmed cibril idi. söyleşi, başbakan erdoğan ve körfez rejimlerinin suriye meselesinde oynadıkları rolle ilgili pek çok önemli noktayı içeriyor.
ayetullah kemal haydari'nin kevser tv'de sekaleyn hadisi çerçevesinde yaptığı ufuk açıcı programların sırayla çevirisini yayınlıyoruz...
"devrim olmasaydı iran, bugünkü kadar güçlü, açık sözlü ve bu kadar sebatkâr olamazdı. aksi takdirde iran, tıpkı washington’un kuklası olan latin amerika’daki muz cumhuriyetlerinden biri olurdu."
press tv londra’dan latin america bureau editörü javier farje ile meseleyi derinlemesine tartışmak için bir röportaj gerçekleştirdi. farje’ye san francisco’dan latin amerika uzmanı gloria estela riva ile londra’dan latin amerika uzmanı ısaac bigio eşlik ediyor.
"geçen haftadan bu yana suriye’deki şiddetin yükselmesi git gide suriye başkentini farklı eksenlerden kuşatma teşebbüsüne benziyor. üç gün sonra, bu bir başarısızlık olarak ortaya çıktı. bununla birlikte, başkentin ve çevresinin bazı mahallelerinde patlayıcılar ve bombalamalar, bombalı araçlar onlarca kadının ve çocuğun canını acımasızca aldı."
"öte yandan; arabistan’da doğacak muhalefet ve bu ülkede abdullah adında bir kralın ölümü imam mehdi’nin (a.s) zuhur alametleri arasında sayılmaktadır."
"imam-ı zaman hz. mehdi’nin (a.f) doğum gününü kutladığımız bu günlerde dr. avanî ile müslüman bilgelerin imamet ve velayet konusuna yaklaşımları üzerine konuştuk ve özelde hekîm sühreverdî’nin bu konudaki düşünceleri hakkındaki görüşünü sorduk."
"zamanımızdaki gelişmeler önemli bir olayın habercisidir: dünyanın değişmekte olduğunun habercisi... asya’dan avrupa’ya, oradan amerika’ya kadar dünyanın her yerinde birtakım değişimler yaşanmaktadır; sanki zaman dile gelmiştir ve bize bir haber vermek istemektedir."
muhsin rızai şöyle devam etti: “dün iran’ın savaş sahnesi kendi toprağına saldıran düşman karşısındaydı, bugünse iran’ın mücadelesi ilerlemesini engellemek isteyen her ülke ya da kudret karşısında verilmektedir. ve bu savaş hz. mehdi’nin (a.s) zuhur zamanına ve asil muhammedî devletin tesisine dek sürecektir.”
kufe cuma imamı ve ırak sadr grubunun lideri huccetül-islam seyyid mukteda es-sadr kum şehrinde bahreynlilerin düzenlemiş olduğu toplantıda yaptığı konuşmada islami bir inkılâp olan bahreyn devrimine mutlak destek verdiğini açıkladı.