O tarihten bu yana İdlib iki kampa ev sahipliği yapıyor: Suudi destekli Tahrir eş-Şam ve Türkiye-Katar destekli Ahrar eş-Şam. Birincisi Selefi, ikincisi ise Müslüman Kardeşler köklerine sahiptir. Savaşçı toplama ve saha hâkimiyetinde birbirleriyle yarış içerisindeler.
En azından teorik olarak zenginler ve Amerika’nın güçlüleri sözde serbest teşebbüsün büyük savunucularıydılar ve devletin ekonomiye herhangi bir şekilde müdahalesine karşıydılar. Fakat savaş sırasında Amerikan devletinin ekonomiyi yönetip finanse etmesine hiçbir itirazları olmadı, zira serbest teşebbüsün bu büyük ölçekli ihlali olmaksızın bu yıllarda elde ettikleri kollektif kârları toplamaları mümkün olmazdı.
ABD savaş bağımlısıdır, iktidarda Cumhuriyetçi ya da Demokratların olması durumu değiştirmez. Amerikan politikasındaki temel unsurlardan biri savaştır çünkü savaş diğerlerinden çok daha kârlı bir “iş”tir. Irak’ta Nisan 2004’te öldürülen 24 yaşındaki Amerikan askeri Casey’in annesi Cindy Sheehan’ın dediği gibi “ABD’de tek bir parti vardır: Savaş Partisi!”
İki hasım tarafın dikkatli gözleri altında heyecanlı hazırlıkların yapıldığı Lübnan sınırındaki İsrail-Hizbullah gerginliği sessizce tırmanış gösteriyor. Çok alışkın olunmayan ve çıplak gözlerce görülmesi zor bir teyakkuz durumu mevcut...
1980’de ve hükümetin FLMN isyancıları karşısındaki savaşı boyunca CIA destekli ölüm mangaları Salvador halkını terörize ettiler. Kurtuluş Teolojisi bağlısı Başpiskopos Oscar Arnulfo Romero 1980 yılında vaaz verdiği esnada katledildi. ABD destekli iç savaş bittiğinde en az 75.000 kişinin öldürüldüğü ve binlercesinin sürüldüğü rapor edilmiştir.
CIA, 26 Temmuz 1947 yılından bu yana Arjantin’den Zaire’ye dünyanın her yerinde yüzlerce suikast, askeri darbe ve isyanda rol oynadı. “Özgürlük şampiyonluğuna” rağmen CIA’nin gerçek amacı doğası gereği her zaman emperyalizm olmuştur. İran’da petrol, Guatemala’da muz biçiminde olsa da ABD içişlerine karıştığı her ülkede maddi bir çıkar gözetmiştir.
Chris Harmer’ın bana 2013’te dediğine göre “Dünyadaki en sessiz denizaltı kumlu bir deniz tabanında yatan denizaltıdır. İranlılar bu denizaltıları işte böyle kullanacaklar: Limandan çıkar, Fars Körfezi’nin sığ dibine çökert, kumlu yüzeyde oturup hedefin gelmesini bekle.”
Esad ve müttefikleri -İran ve Hizbullah- Suriye’nin çoğu kurtarıldığı için İdlib şehrini de özgürleştirebileceklerine inanıyorlar. Bu nedenle Esad işgal edilmiş kuzeyin kurtarılmasında ısrar ediyor ve müttefiklerinden, gelecek operasyon aşaması için daha fazla kuvvet göndermeye hazır olmalarını istedi.
ABD’nin nükleer anlaşmadan tek taraflı çekilmesinin ve yaptırım dayatma kararının sonucu olarak Hürmüz Boğazı’nda potansiyel bir çatışma mayalanıyor. Savaş imkânsız bir senaryo değil. Petrol gelirlerinden yoksun kalmış bir İran son çareye başvuracaktır.
Bu ülkeler tek bir şey başardılar: Levant bölgesinin yıkımı (Suriye’nin yeniden inşası için 300 milyar dolar gerekiyor), yaklaşık olarak 400.000 kişinin ölümü ve milyonlarca yerlerinden göçmüş insan ve mülteci!
Alınyazıları artık çok açık, hem de büyük ve kalın harflerle yazılmış. Fakat bazıları bunu görmezden gelmeyi ve tüm yumurtaları ABD ve Arap müttefiklerinin sepetine koymayı tercih ediyor. Özür dilemeden geçtik, gerçeği kabul etmeyi reddetmeyi hâlâ sürdürüyorlar.
Daha yakın tarihli araştırmalar ABD İran’dan tek varil petrol ithal etmemesine rağmen İran petrolündeki azalmanın Amerikan ekonomisine çok büyük etkisi olduğunu gösteriyor.2008’de ekonomist Dean DeRosa ve Gary Hufbauer, ABD’nin İran ambargosunu kaldırması halinde dünyadaki petrol fiyatının %10 oranında düşeceğini...