Kur'ân-ı Kerim'in tevili ve İmam Ali'nin tevil için savaşması (3)

Çünkü hadis “يضرب رقابكم على الدين / din üzere boyunlarınızı vuracak” şeklindedir. Sizler ise birinci, ikinci ve üçüncü halifenin her şeyi din için yaptıklarını söylüyorsunuz. Madem öyle Hz. Resûlullah (s.a.a.) neden bunu onaylamıyor da onların sorularına ‘‘hayır’’, ‘‘hayır’’, ‘‘hayır’’ cevabını veriyor?

Kurân-ı Kerim'in tevili ve İmam Ali'nin tevil için savaşması (2)

Hz. Resûlullah (s.a.a.) kendisinden sonra bu işi yerine getirecek kimsenin onlar arasında yer aldığı müjdesini haber veriyor. Çünkü “كما قوتلتم / Sizinle savaşıldığı gibi” buyurmaktadır. Yani Kur’ân’ın kendisi, tenzili üzere Resûlullah (s.a.a.) onlarla kendi hayatında savaşmıştır, tevil üzere savaş ise O’nun vefatından sonra olacaktır.

Reut Group: İran ve Şii Ekseni: Sınırları olmayan açık bir savaşın altyapısını kurmak

İran ile vekilleri, İsrail için en büyük bölgesel tehdidi teşkil etmeyi sürdürmektedir. İran, yaşadığı çok derin ekonomik krize rağmen İsrail'i bir “ateş çemberiyle” çevirebilmek için önemli bir kaynak yatırımı yapmaktadır. Kissinger'ın İsrail hakkındaki sözlerini yeniden söylemek gerekirse görünüşe göre İran'ın iç politikası yok, sadece dış politikası vardır.

Kur'ân-ı Kerim'in tevili ve İmam Ali'nin tevil için savaşması (1)

"Allah, Ali b. Ebî Tâlib’i belirttiği şeylerden dolayı sizden üstün kılmıştır. Ancak O, hiç kimseyi başkasından üstün tutmaz. Sizleri kölelerinizle eşit görür. Eğer yönetim makamına O'nu getirecek olursanız siyahınızı beyazınızla eşit kılar. Öyleyse Osman’ı başa geçirin. Sizi sevindirecek şeylere uymanız daha yerinde bir davranıştır.”

Emevi İslamı'nda Hz. Ali düşmanlığı (4) (SON)

Mizzî’nin (h. 742) Tehzîbü’l-Kemâl adlı eserine bakalım. Mizzî burada Ömer b. Sa’d’ın tercüme-i hâlinde şöyle der: "Ahmed b. Abdullah el-İcli şöyle derdi: Ömer b. Sa’d babasından hadisler rivayet ederdi. İnsanlar da ondan rivayette bulunurdu. Ömer b. Sa’d, Hüseyin’i öldürdü. Tabiî ve sikadır."

Wilferd Madelung’un Hz. Ali’nin hilafeti hakkındaki görüşünün eleştirisi

Câhiz el-Usmâniyye’sinde (s. 210) Peygamberin hilafeti olarak kullanılan bu Kur’ânî imamet kavramını vurgulamaktadır ki bu durum Şia ve Ehl-i Sünnet’in bunda ittifak ettiğini göstermektedir. İmamet, Câhiz’in de vurguladığı üzere (s. 211) nübüvvetin devamıdır ve Âl-i İbrahim’in seçilmişlerine mahsustur.