Ayetullah Kemal Haydari: Perşembe Günü Faciası (Kırtas Hadisi) (2)

Kişisel kanaatim şudur ki Resûlulah’ın (s.a.a.) esas gayesi sadece yazı yazmak değildi. O cemaatin gerçek yüzünü ve durumunu ortaya koymaktı da. Bu da zaten gerçekleşmiştir. Çünkü Resûlullah (s.a.a.) Dâr, Gadir ve Menzilet hadisleri gibi yollarla amacını çok önceden defalarca kez belirtmişti.

İbrahimi Dinani: Nübüvvet ve Velayet

Velâyet, bâtına, sırr-ı süveydaya, sonsuz âleme gitmektir. Nübüvvet ise tersine bir seyirdir. O sonsuz âlemden bu âleme seyirdir. Nebi, velâyeti tamamlanmış olandır, velâyetsiz hiçbir peygamber yoktur. Her peygamber, velâyeti ölçüsünde nebidir.

İbrahimi Dinani: Allah kendisinden başka ilah olmadığına tanıklık etti ayetinin tefsiri

Peki kendisini nasıl görüyor? Yani kendisine ait bir tasavvura mı sahiptir? Yani Hak Teâlâ kendisini tasavvur mu ediyor? Bir şeyin tasavvuru o şeyin dışındadır. Bir şeyin tasavvuru o şeyin kendisinden farklıdır. Hak Teâlâ’nın kendisini görmesi, kendi kendindeki huzuru demektir. Bu ise huzurun esasıdır. Gören, görülen ve görmek hep O’dur.

ÖZEL: Ensarullah Hareketi hakkında ne biliyoruz? / Yemen direnişinin ortaya çıkışı (1)

Yemen’i ve dünyadaki gelişmeleri takip eden kimseler için Ensarullah hareketini yakından tanımak büyük bir önem arz ediyor. Lübnan’ın el-Menar televizyonu, Ensarullah hareketini inceleyen bir dosyaya yer verdi, biz bu dosyanın çevirisini değerli okuyucularımızın dikkatine sunuyoruz:

Ayetullah Kemal Haydari: İbn Teymiyye’nin Gadir Hadisine bakışı (4)

Allame hadisi rivayet eden sahabîlerin isimlerine alfabetik sıraya göre verir. 41. sayfadan başlar ve 144. sayfada sonlandırır. O, hadisi rivayet eden 110. sahabînin ismini şöyle verir: Ebu Merazim Yala İbn Mürre İbn Vehb es-Sakafî. Bu 110 sahabî Gadir hadisini rivayet eden isimlerden bulabildiklerimizdir. Hadisi rivayet edenlerin sayısı muhtemelen bundan daha fazladır.

İbrahimi Dinani'den Sühreverdi dersleri (7)

Aklın tatmasına örnek sanatçılardır. Sanat işte böyle ortaya çıkıyor. Sanatçı, aklı tat alan kimsedir. Kavram yaratmıyor, tadıyor. Sanatçı kavram yaratmaksızın kendi tattığına ulaşıyor. Akıl tadar, zevk aklın tadışıdır. O halde şuhûd aklın görmesidir, zevk ise aklın tatmasıdır. Demek ki akıl olmadan ne şuhûd olur ne de zevk.