Nasıl çarpıtılırsa çarpıtılsın, USAID zehirlidir

Cemal Ghosn

El Ahbar

ABD Uluslararası Kalkınma Ajansı (USAID) gibi kuruluşların etkisi, [geçen yüzyılda] Amerikan gücünün yükselişine paralel olarak büyüdü. Güney Amerika ülkeleri – deneyimlerinden hareketle – bu tür hükümet kuruluşlarının getirdiği riskleri erkenden anladı.

USAID, Ekvador'a gelişinden otuz beş yıl sonra, ülkedeki ofislerini kapadı. Aralık ayında Ekvador hükümeti, ajansın demokrasiyi yayma bahanesiyle ülkenin iç siyasi meselelerine karışması nedeniyle USAID'in ülkede yeni projeler başlatmasını yasakladı.

Kalkınma ajansı, sivil toplum projelerini ve kurumlarını finanse ediyor ve “Amerikan Halkından” mottosu, dünyanın her yerinde görülüyor. Örneğin Güney Lübnan'da üretilen organik yumurtalar bile USAID damgası taşıyor, zira Amerikan halkı – Monsanto* üzerine yemin ederim – biz organik yumurta yemezsek geceleri uyuyamayacaktır.

Bolivya USAID'i Ekvador'dan da önce, Mayıs 2013'te kovmuştu. 2010 yılında Venezuela hükümeti, yerel sivil toplum kuruluşlarının (STK) herhangi bir yabancı finansman almasını yasaklamıştı.  

USAID elbette, insanlık, merhamet, yarımseverlik ve kendilerine bakamayacak olanlar için duyulan kaygı adına hareket ettiğini iddia eden çok sayıda kuruluştan biridir.  

Bu kuruluşlar, iyi niyetlere sahip olduklarını varsaysak ile, bir grup elit insanı seçmekte ve adeta bir ana okulu sınıfı gibi eğitmektedir. Ve biz burada, çocuğa seçmesi için birkaç seçenek sunulan Montessori tarzı bir eğitimden değil, halk için neyin iyi olduğunu halktan daha iyi bilen yabancı kuruluş uzmanları tarafından verilen derslerde başarılı olan bir “liderler” kuşağını mezun veren bir eğitimden bahsediyoruz.  Bir kez daha, bu kuruluşların iyi niyetle çalıştığını varsaysak da, bir grup genç insan mezun olup, kuruluşun finansörlerini utandırmamak için koşullu sivil toplumcu gelişim işlerine yönelmektedir. En iyi ihtimalle, bu kuruluşlar, bu elitleri STK kalıbına göre şekillendirip onları her tür geliştirici ve siyasi yaratıcılıktan yoksun bıraktıktan sonra, bu elit liderlik aracılığıyla hükümeti ve siyasi sistemi soymaktadır.

Eğer onların kötü niyetlerinin olduğunu varsaymamız gerekirse, askeri ve ekonomik sömürgeciliğin kalkınma kolunun niyetleri üzerine şüphe düşüren pek çok bilgi vardır – Küba'da olanlar iyi bir örnektir. Küba'nın USAID'in nüfuz alanının dışında olması, teşkilatın bu Karayip adası üzerinde hayırseverliğini göstermesini engellemedi. Geçen nisan ayında Associated Press'in yayınladığı bir habere göre USAID'in Geçiş İnisiyatifleri Ofisi (OTI), Twitter'a benzeyen ve internet yerine cep telefonu mesajlarıyla işleyen bir mikro bloglama servisi olan ZunZuneo'yu yarattı. Doğal olarak, “sosyalist devrimin müzesi” olan Küba, internete, operatörlerine ve Küba halkına güvenmiyor ve yönetim, Lübnanlı sosyalist yoldaşları Velid Canbolat'ın tweet'lerinden kendilerini korumaya kararlı.

Washington'un yıkıcı projesinin başardığı tek şey, Creative Associates International şirketini zenginleştirmek oldu; şirket, bu program için 1,5 milyar dolarlık bir sözleşme hazırladı ve ABD hükümetiyle olan öteki sözleşmelerden de milyarlarca dolar kazanıyor. Program ayrıca, şirketle imzalanan sözleşmenin gösterdiği gibi, ABD'nin “ulusal çıkarı” ve “hükümet değişikliği ihtimali” olması kaydıyla dünya çapındaki pek çok ülkede aktif olan bu ofisin niyetlerinin ifşa edilmesini de başardı.

ABD Dışişleri Bakanlığı ve istihbaratı, imparatorluğundaki birden fazla bölgedeki deneyimlerini klonlamak için çoğu zaman bir “kurabiye kalıbı” yaklaşımı kullanıyor. Örneğin ABD'li kahraman  Chelsea Manning'in Wikileaks üzerinden sızdırdığı belgelere göre bu ofis, Veneuzela'da Hugo Chavez'e yönelik başarısız darbe girişiminde aktif rol oynadı.

ABD'nin eski Lübnan Büyükelçisi Michele Sison'un imzasını taşıyan 09beirut444_a isimli yazışmaya göre, USAID/OTI'nin Lübnan'daki 2008-2009 bütçesi 7 milyon dolardı. Sison, OTI'nin programlarının 2011'e kadar devam edebilmesi için ilave 7 milyon dolar talebinde bulundu. Ofis Lübnan'da bugün hala aktiftir.

*ABD'nin ve dünyanın en büyük tarım işletmelerinden biri.

www.medyasafak.net