Hakîm Feyyâz Lâhicî’ye (ö. 661) göre, İmamiyye’nin inanç esaslarının büyük ölçüde Mu‘tezile ile benzerlik göstermesinin sebebi ne Mu‘tezile’den etkilenmesidir ne de onların kelam usullerini iktibas etmesidir; aksine bu benzerlik, bir yandan Mu‘tezile’nin felsefeden faydalanmasından, diğer yandan İmamiyye’nin -İmamlarından (a.s.) aldıkları- kelam usullerinin felsefî ilkelerle uyumlu olmasından kaynaklanmaktadır:

İmam Zeynelâbidîn (a.s.), ezana “hayye alâ hayri’l-amel” cümlesini ekledi, kendisine bunun sebebi sorulduğunda “Ezan başta böyleydi!” (huve ezânu’l-evvel) buyurdu. (İbn Ebî Şeybe, el-Musannef, 1, 215)

İmam Sadık (a.s) bu hususta şunları söylemektedir: “Eğer adalet uygulanırsa, insanların arasında tek bir yoksul bile kalmaz.”

"Adım adım ilerleyecek ve attığı her işgal adımından sonra başka yerlerle işimiz yok, işte bu kadar diyecek. Yarın daha büyük bir adım atacak. Bugün Lübnan, yarın Allah korusun Suriye! Ertesi gün Irak! Ve böyle devam eder…”

Havza Haber Ajansı muhabirleriyle söyleşisinde İslam kültürü ve medeniyeti alanındaki dev eserinden söz eden Dr. Velayeti, bazı şairlerin mezhebî eğilimleri hakkında ilginç açıklamalarda bulundu.

“Nişabur’da [İmam] Ali Rıza’nın [a.s.] arkasında namaz kıldım. Her suredeki ‘Bismillâhirrahmânirrahîm’i cehrî (açıktan, sesli) okudu.”